![[Resim: j6j0jJ.png]](https://i.hizliresim.com/j6j0jJ.png)
Runeterra’nın gizli güçlerine doğuştan bağlı olan Ahri, büyüyü saf enerjiden oluşan kürelere dönüştürebilen bir vastaya. Avlarının yaşam özlerini çalmadan önce duygularıyla oynamaktan gerçekten keyif alıyor. Ancak avcı tabiatına karşın Ahri içine çektiği ruhlarla birlikte kurbanlarının bazı hatıralarına da sahip olduğundan, içinde bir çeşit empati taşıyor.
Kuzey Ionia’nın karlı ormanlarına terk edilen Ahri, öz ailesi hakkında ona bırakılan bir çift ikiz mücevher dışında hiçbir şey bilmiyordu. Gündüz avına çıkmış buz tilkisi sürüsüne katılarak kısa süre içerisinde onlardan biri olmuştu. Ona türünün büyülerini öğretecek kimsesi olmayan Ahri, içgüdüsel şekilde çevresindeki dünyayı kullanmayı öğrenerek yıkıcı küreler oluşturmaya ve avlarını yakalayabilmek için reflekslerini hızlandırmaya başladı. Yeterince yaklaşabildiği geyikleri tamamen huzurlu hâle bile getirebiliyor; öyle ki, bedenlerine dişlerini geçirdiğinde bile sükûnetlerini bozmuyorlardı.
Ahri insanlarla ilk defa bir bölük ordu ininin yakınlarında kamp kurduğunda karşılaştı. Davranışları ona fazlasıyla garip gelmişti ve Ahri insanlar hakkında daha fazla şey öğrenmek için uzaklardan merakla onları izledi. En çok ilgisini çeken kişiyse müsrif arkadaşlarına hiç benzemeyen ve öldürdüğü hayvanların bütün parçalarını kullanmasıyla ona tilki ailesini hatırlatan avcıydı.
Avcı bir ok ile yaralandığında Ahri hayatının kaybolup gidişini hissetmişti. İçgüdüsel olarak bedeninden ayrılan hayat özünü içine çekmesiyle adamın hatıralarından kısa anlar ele geçirmişti. Eşini savaşta kaybedişini, demir ve taştan yapılmış garip bir diyardaki çocuklarını görmüştü. Adamın duygularını, korku ve kederden neşeye çevirebildiğini fark etti ve ölürken onu güneşin aydınlattığı bir çayırın hayaliyle büyüledi.
Avcının yaşamını içine çekerken aldığı hazla çılgına dönen Ahri kendini hiç olmadığı kadar canlı hissetti ve daha fazla kurban bulma umuduyla Ionia’yı gezmeye başladı. Avlarıyla oynamaktan büyük keyif alıyor, hayat özlerini çalmadan önce duygularını allak bullak ediyordu. Onları güzel manzaralarla büyülüyor, derin özlem sanrılarıyla etkiliyor ve bazen zihinlerinde saf kederle harmanlanmış rüyalar oluşturuyordu.
Kendine ait olmayan hatıralar onu adeta sarhoş ediyor, başkalarının hayatlarında büyük keyif buluyordu. Ahri çaldığı hayallerde bir gölge tapınağına hayatını adamış insanlar, güneşin vücut bulmuş hâli olan tanrıya sunulmuş adaklar, yalnızca şarkıyla iletişim kuran, kuşları andıran vastayalar ve benzerlerini daha önce hiç görmediği dağlık manzaralar izledi. Bir belirip bir kaybolan ve daha fazlasını istemesine neden olan hayallerde kalp kırıklığı ve mutluluğu deneyimlerken, Noxus’lu istilacılar tarafından katledilen Ionia’lı köylüler için ağladı.
Hatıralar onu doğadışı bir tilki iblis hakkındaki hikâyeye götürdüğünde Ahri çok şaşırmıştı. Daha fazla hayat özünü içine çektikçe kurbanlarıyla daha fazla bağ kurmaya başladı ve aldığı bunca can yüzünden kendini suçlu hissetti. Hakkındaki efsanelerin doğru olduğundan korkmaya başlamıştı; o, zalim bir canavardan başkası değildi. Ancak uzun süre beslenmediği zamanlarda gücünün söndüğünü hissediyor ve bunu yeniden yapmak zorunda kalıyordu.
Ahri yalnızca küçük miktarlarda hayat özü çalarak kendini kontrol etmeyi denedi. İçine çektiği bir ya da iki hatıra, kurbanlarının da hayatta kalmasını sağlıyordu. Bir süreliğine bunu başarsa da bitmeyen açlığının verdiği acıya dayanamayarak yeniden kendini kaybetti ve bütün bir sahil kasabasının hatıralarıyla kendine ziyafet çekti.
Yaptığı hata nedeniyle büyük acı duyan Ahri kendini asla affedemedi ve hissettiği keder, varoluşunu sorgulamasına neden oldu. Ardından dizginleyemediği arzularını kontrol etme umuduyla orman mağaralarına çekilerek kendini dış dünyadan soyutladı. Yıllar sonra yeniden ortaya çıktığında hayatın her yönünü kendi gözlerinden deneyimlemeye kararlıydı. Her ne kadar ara sıra biraz hayat özüne ihtiyaç duysa da, içindeki öldürme dürtüsüne engel oldu. Elindeki ikiz mücevherler dışında kendisi hakkında hiçbir şey bilmeyen Ahri, kendisi gibi başka kişiler bulmak amacıyla yola koyuldu. Artık ödünç hatıralar ve bilinmedik rüyalara bel bağlamayacaktı.
